over John

Zoals je in 'Over HZP' al hebt kunnen lezen: mijn naam is John.
Wie al verder heeft geklikt en de 'Blog' inmiddels gezien heeft, kan ook al weten dat het volledig 'John van de Rest' is, zoals ik me op internet noem.
Ik zeg expres: "zoals ik me noem" omdat dit ook niet mijn officiële achternaam is.
Op internet heet ik echter al zolang ik daar verkeer zo en dat wil ik graag zo laten.
Gegroeid vanuit de tijd waarin ik een 'clandestiene' radiopiraat was, als discjockey werkte en ik me later dus begaf in de 'Wereld Wijde Woestijn', heb ik deze naam gehanteerd en dat vind ik eigenlijk wel prettig. In dit kader - wanneer we praten over mogelijk 'anonieme' gesprekken - is dit verder ook niet zo geweldig belangrijk. Het feit dat ik mensen uitnodig in mijn eigen woning toont volgens mij voldoende openheid voor een vertrouwensrelatie. En desnoods toon ik je nog mijn ID-kaart, voor de absolute werkelijkheid. Mijn serieuze en enthousiaste bedoelingen zullen er niet meer of minder door worden…

Wie me echt beter wil leren kennen voor (ooit) een afspraak te kunnen maken voor gesprekken, kan het beste de blogsite ‘derest.net’ doornemen. Die staat niet voor niets ook op deze site gelinkt onder ‘Blog’. Hier staan al mijn artikelen gemaakt vanaf 1996 en dat gaat pas de laatste jaren wat meer over seksualiteit.
Wat hier van belang is: ik ben dus een...
 

Ervaringsdeskundige

Dit certificaat heb ik gekregen van de organisatie ‘Vivenz’ die naast diverse trainingen en cursussen voor mensen met uiteenlopende achtergronden en (maatschappelijke) 
problemen ook werkt met ‘ervaringsdeskundigen’. Deze worden (persoonlijk) in contact gebracht met mensen die soortgelijke problemen hebben en door hun behandelaars worden doorverwezen. (De vermelde trainers/coachen werken inmiddels niet meer bij Vivenz.)
Tegenwoordig valt Vivenz onder de overkoepelende organisatie ‘De Sociale Basis’ en werkt samen met ‘Mee’.
Het was de bedoeling dat ik ook in de database van Vivenz zou komen en ingezet zou kunnen worden om anderen te helpen door met hen te gaan praten. Over mijn expertises beschreven in ‘Over HZP’. Dan zou ik een vrijwilligerscontract krijgen. Hiervoor moest echter een ‘VOG’ worden getoond wat zij ook voor me hebben aangevraagd. Hier liep het op vast want: ik krijg dat niet van Justitie. Omdat ik nu 20 jaar geleden een ‘misdaad’ heb gepleegd die in de omstandigheden dat ik eventueel in contact zou komen met ‘kwetsbare’ personen die hulp nodig hebben een gevaar zou kunnen betekenen… Hierover heb ik al open en eerlijk geschreven op de Blogsite en alles staat uitgebreid beschreven in ‘Mijn Misdaad’.
Dit alles was weer een bijzonder grote teleurstelling in mijn leven omdat ik mijn gehele leven nog nooit een mens iets heb aangedaan. Dat zou ik niet kunnen. Ik respecteer elk mens, hoe moeilijk die soms ook kan zijn…
Protesten haalden destijds niets uit (“want de regels…”) en daarom ben ik toen persoonlijk met HZP begonnen.

Ook de medewerkers van Vivenz waar ik in 2018 mee te maken had vonden dit bizar. Juist ik zou vanwege mijn diverse ervaringen prima kunnen praten met lotgenoten of anderen met (negatieve) moeilijke (seksuele) ervaringen. Daar ben ik juist ervaringsdeskundige voor! Tijdens de 12 trainingsdagen van ‘Werken met Eigen Ervaring’ waren alle mede cursisten ook erg positief over mijn eerlijkheid en ik heb mijn verhaal ook een keer mogen doen voor medewerkers van ‘De Luisterlijn’ (voorheen ‘Sensoor’) in Rotterdam. Ook vrijwilligers die 24 uur per dag telefonisch bereikbaar zijn voor mensen met problemen. Van depressie, seksueel tot suïcidaal. Mijn bijdrage vonden ze zeer zinvol en inspiratief.
Het feit dat Justitie dit tegenhoudt werkt averechts op de hulp die daadwerkelijk nodig is om het schijnbaar groeiende tij van ‘seksueel grensoverschrijdend gedrag’ te keren. Er MOET juist wel gepraat worden met mensen! Zowel met slachtoffers als met de ‘daders’. Hoewel ik mezelf nog steeds niet als ‘dader’ wil zien. Ik heb zelf al vanaf mijn puberteit gevoelens die onbegrepen zijn, zowel door mezelf als de buitenwereld. Daar heb ik mee leren omgaan en dat wil ik dolgraag delen met anderen en iedereen de belangrijke info doorgeven hoe mensen soms tot bepaalde daden kunnen komen. Daarmee is iedereen geholpen!
 

HZP is levensbelangrijk!

‘Kennis is macht’ heb ik wel eens ergens gelezen. Je kunt als mens natuurlijk nooit álles weten. Maar als basale kennis over (de eigen!) seksualiteit al ontbreekt, wordt doodgezwegen en zelfs als ongewenst wordt beschouwd door massa’s mensen en volkeren dan is dat vragen om problemen. Grote problemen. Levensbelangrijke problemen! Dit is ook de reden dat ik zwaar gefrustreerd raakte als puber en bijna mijn hele leven nodig had om erachter te komen hoe het allemaal werkt. Dit wil en moet ik gewoon kunnen delen! Dit doe ik dan al door het schrijven van al mijn artikelen op de Blogsite. Maar dat wil ik ook graag doen door met mensen te praten. Ik heb er ervaring mee.

Maar hoewel seksualiteit dan een beetje de rode draad is gebleven in mijn leven, zijn er dus veel meer dingen gebeurd waar ik graag over praat met mensen die ook dingen meemaken. En meer willen weten als belangstellende, zorgverlener, ‘dader’ én slachtoffer. Met meer begrip en dus meer kennis kan je grotere problemen het hoofd bieden. Dat heb ik gekund. Dat kunnen heel veel mensen die de stap hebben gezet om ook te gaan praten over hun problemen. Ik wil daarnaar luisteren en met je praten. Zonder enig (voor-) oordeel of stigma. Morele beperkingen gelden alleen als er misbruik van kennis wordt gemaakt. Leer dat herkennen en ermee omgaan. Dan zijn er in een betere toekomst geen beperkingen meer nodig.
 

Missie

Of het nu onder de naam ‘HZP’ is of gewoon onder mijn persoonlijke naam; ik zie het de laatste jaren als mijn missie om mensen te overtuigen van het belang van praten. In het bijzonder praten over je problemen. Het van je af praten van je eigen problemen is de belangrijkste stap naar genezing als die problemen je ‘ziek’ hebben gemaakt. Van frustratie naar depressie is maar een kleine stap. En steeds meer mensen leven in meer of mindere mate met depressies. Die weer voor fysieke klachten kunnen zorgen, zoals hart- en vaatziekten en… kanker. Ik geloof dat dit meespeelt. Meestal onbewust. Mensen breken zonder het zelf te weten hun balans af en denken dat ze daar niets aan kunnen doen. Want ‘niemand’ begrijpt wat ze voelen. Zelfs de meeste zorgverleners begrijpen het niet altijd, ondanks de opgedane kennis uit langdurige zware studies. Want elk mens is uniek en zou zijn of haar eigen leerboek (gebruiksaanwijzing…) kunnen schrijven.

Misschien kunnen we met elkaar van gedachten wisselen en onze gebruiksaanwijzingen bespreken. :-)